43. Jak się nie stresować przed obroną?

 

Moim zdaniem nie da się wtedy nie stresować. To uczucie dopadnie nas chociażby przed samym wejściem do sali egzaminacyjnej. Nerwy, chociażby były ze stali, teraz się zruszą. Na szczęście (albo na nieszczęście) jest to jedna z mniej stresujących sytuacji w całym ludzkim życiu 😉 Także przejdę już do moich refleksji z tym tematem związanych:

• Przed obroną warto odciąć się od ludzi, którzy panikują za bardzo. Stres stresem, ale jeśli ktoś jest już bliski ucieczki z kraju na myśl o tym, że jutro czeka go obrona, to ani na niego to dobrze nie wpłynie, ani na nas – nam się to po prostu udzieli.
• Trzeba się uśmiechać! Według naukowców nawet wymuszony uśmiech sprawia, że serce wyluzowuje 🙂 W czasie egzaminu także warto się uśmiechać. Postanowiłam sobie, że na obronę wejdę z uśmiechem. Tak zrobiłam i całą sytuację postrzegam jako coś mniej strasznego, a nawet jako coś przyjemnego.
• Pewnie zależy to od uczelni, ale słyszałam od wielu znajomych (i sama mogę to potwierdzić), że ludzie w komisji są po prostu mili i wyluzowani. Podchodzę do tego tak, że z reguły ludzie nie są wredni. A jeśli są… To po prostu słabo o nich świadczy.
• Nie powiedziałabym, że obrona to formalność. Poprzedza ją zazwyczaj intensywny okres nauki. Jeśli ktoś umie cokolwiek i mówi logicznie, to nie widzę opcji, żeby miał obrony nie zaliczyć. Znam tylko jeden przypadek, w którym osoba nie zaliczyła obrony – powodem było to, że nie powiedziała zupełnie nic.
• Dzień/popołudnie przed obroną lepiej przeznaczyć na wszystko to, co może nas zrelaksować. Oczywiście, jeśli ma się taką możliwość. Nauka w ostatnim momencie zapewnia dodatkową porcję stresu.
• I taka mała prywata na koniec – dziwna to sprawa, gdy obcy ludzie życzą ci spełniania swoich marzeń po ukończeniu studiów i chwaleniu się nimi, a rodzina na siłę próbuje ci wciskać taką drogę życiową, która chyba tylko im wydaje się odpowiednia…

Sylwia wczoraj została magistrem, a dzisiaj szuka nowego sposobu na życie 😉