28.

Naprawdę chciałabym skreślić tę piosenkę, tak jak robi to większość fanów Linkin Park, ale nie mogę. Tekst ma świetny, a chociaż w warstwie muzycznej czegoś mi brakuje, to nie potrafię tego utworu wyrzucić z głowy.

Why is everything so heavy?

Mam specyficzny problem – gdy mam zajęcia na 8 (wtedy z wyra zwlec muszę się o 5.30), w 90% przypadków nie jestem w stanie się wyspać. Nawet gdy położę się o 20. Wczoraj udało mi się zasnąć przed 21. Jakość snu miałam dobrą – gdy się zbudziłam , odkryłam ze zdumieniem, że się wyspałam. Odkryłam też coś innego – że nawet nie ruszyłam głową, a widziałam, że świat przed oczami mi wiruje. I to też wyjaśnia, czemu po 10 siedzę i piszę notkę, zamiast siedzieć na wykładzie 😉 Żeby było „śmieszniej” – wykłady są obowiązkowe 😀 Także szalony, wirujący świat wciąż mam przed oczami i mam nadzieję, że w końcu mi to przejdzie. Tylko zastanawiam się – czemu akurat dzisiaj?

Pisałam w poprzedniej notce, że nauczyłam się już trochę cieszyć z drobiazgów i aż tak się nie przejmować. I dobrze wiem, że sytuacja nie jest tragiczna, nie histeryzuję 😀 Słuchając piosenki myślałam sobie o tym, że nawet najbardziej spokojnego optymistę szlag czasem trafia. Gorszy dzień. Gorszy tydzień. Kiepski miesiąc. Człowiek stara się nie oszaleć, zbiera się do kupy.

W takich chwilach zawsze sobie powtarzam, że przecież nie może być wiecznie źle. Coś się w końcu zmieni na lepsze – albo sytuacja, albo ja sama. I trochę nie rozumiem osób, które, co by się nie działo, zawsze zajmują się szukaniem dziury w całym.

Jak sobie radzicie z gorszymi chwilami? 😉